Halk Edebiyatı

    Halkmızın kendi içerisinden çıkmış bir milli edebiyattır. Aşık Edebiyatı ve Tekke-Tasavvuf Edebiyatı olmak üzere iki kola ayrılmıştır.
   
    Genel olarak "şiir, masal, Orta Oyunu, meddah..." gibi verimleri ortaya koymuştur.

    En önemli temsilcileri arasında:

-Köroğlu
-Dadaloğlu
-Karacoğlan
-Yunus Emre
-Kaygusuz Abdal
-Aşık Veysel... yer almaktadır.

Ayrıca Bakınız: Anonim Halk Şiiri Nazım Biçimleri

A.Aşık Edebiyatının Özellikleri

-Dili yalın günlük konuşma dilidir.

-Şiir milli ölçümüz heceyle söylenir

-Nazım birimi dörtlüktür.

-Genellikle yarım kafiye, yerine göre cinaslı kafiye kullanılmıştır.

-Aşıklar şiirlerini, bağlama veya divan sazı eşliğinde söylemişlerdir.

-Koşma, mani, türkü, destan, varsağı, semai gibi nazım biçimleri kullanılmıştır.

Ayrıca bakınız: Aşık Edebiyatı Nazım Biçimleri ve Türleri

B.Tekke-Tasavvuf Edebiyatı

-Arapça ve Farsça kelimelere yer verilmek ile birlikte anlatım genellikle halk dili ile yapılmaktadır.

-Çoğunlukla yarım kafiye kullanılmıştır.

-Yunus Emre gibi bazı şairlerimiz, hece ölçüsü yanında aruzu da kullanmışlardır.

-Genellikle hece ölçüsü kullanılmak ile birlikte aruza da yer verilmiştir.

-Manzumeler dörtlük nazım birimi ile yazılmıştır.

-Asıl amaç, olgun insan olmak ve Allah'a ulaşmaktır.

-Konular "ilahi, nefes, şathiye, hikmet, devriye" gibi türlere ayrılmıştır.

-Allah ve ona karşı duyulan aşk, sevgi tema olarak işlenmiş; felsefi ve sırlı konular üzerinde durulmuştur.

Ayrıca Bakınız: Dini-Tasavvufi Türk Edebiyatı (Tekke Edebiyatı)